Ernest van der Kwast | Mama Tandoori

Ernest van der Kwast - Mama Tandoori. Amsterdam, Nijgh & Van Ditmar, mei 2010 (5), 214 pagina's. April 2010 (1).

Mama Tandoori is het geromantiseerde verhaal van de Indiase moeder van Ernest van der Kwast. Ze leeft bij het motto 'gratis is goed' en heeft altijd een deegroller op zak. Ook de rest van de familie is een bont gezelschap. Uncle Sharma speelde als Bollywoodster in meer dan tweehonderd films en tante Jasleen was ooit de grote atletiek-belofte van India. Zonder schroom vertelt de schrijver over de levenswandel van zijn onalledaagse familieleden, wier voetstappen nog lang in de oren van de lezer zullen naklinken.

Ernest van der Kwart (1981) werd geboren in Bombay. Hij publiceerde onder de pseudoniemen Yusef el Halal en Sieger Sloot. In 2005 verscheen Van der Kwasts officiële debuut Soms zijn dingen mooier als er mensen klappen. Mama Tandoori is zijn vierde boek.


Net als bij Vinexvrouwen ging de verschijning van Mama Tandoori gepaard met een niet te missen mediacampagne. Dat is immers nodig, wil je in top-zoveel van bestverkopende boeken terechtkomen.

Zo zag ik de schrijver vorig jaar samen met zijn moeder aan tafel bij De Wereld Draait Door. Ik was bezig met andere dingen terwijl de tv aanstond, maar ik meende wel de conclusie te kunnen trekken dat Mama Tandoori de moeite van het lezen niet waard was. Toen ik het boek een paar weken geleden in het rijtje 'nieuwe boeken' zag staan in onze buurtbibliotheek, besloot ik het toch maar eens mee te nemen. Aan een bibliotheekboek kun je je immers geen buil vallen.

Ik ben blij dat het ik Mama Tandoori toch heb gelezen. Je moet je tijdens het lezen natuurlijk altijd voor ogen houden dat het karakter van de moeder van de hoofdpersoon een sterke uitvergroting is van het karakter van de moeder van de schrijver. Mama Tandoori is echter meer dan alleen maar die hilarische uitvergroting van het slaan met een deegroller en alles doen voor het krijgen van een gratis of sterk afgeprijsd product.

Van der Kwast zoekt een verklaring voor het moeilijke karakter van zijn boekmoeder, en vindt die in haar arme jeugd en het meerdere malen moeten vluchten voor etnisch-religieus geweld. Ook het verdriet om de oudste broer van het hoofdpersonage, die gezond geboren wordt maar tijdens zijn eerste levensjaar geestelijk gehandicapt raakt, tekent het leven van de moeder.

Zo waren er momenten waarop ik hard kon lachen om het boek, maar er waren toch ook zeker momenten waarop Van der Kwast het tragische benadrukt en je even moet slikken. Het hoofdstuk waarin een reis van de moeder en de oudste broer aan Lourdes wordt beschreven is een klein meesterwerk van tragikomisch vertellen, vind ik. Ook bijzonder ontroerend vond ik het een-na-laatste hoofdstuk, waarin hoofdpersoon Ernest naar India reist om daar twee tantes, zussen van mijn moeder, en een oom te ontmoeten.

Al met al is Mama Tandoori een prettig boek om te lezen. En, er is eens te meer bewezen dat optredens van schrijvers op tv je wat betreft hun boeken op het verkeerde been kunnen zetten.

Ernest van der Kwast

flickr